زبانحال امام جواد علیهالسلام قبل از شهادت
شاعر : مجتبی تاجیک
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
قالب شعر : غزل
ای مـرا دلـبـر و دلـدار دلـم میسوزد همچـنـان شمعِ شب تـار دلم میسوزد
بغضِ غربت به گلو بسته خدا آهم را پـشـت این آهِ شـرربـار دلـم میسوزد
گُر گرفته جـگـرم از ستمِ همسر خود من ز بیمهـریِ این یار دلم میسوزد
دست نیرنگ پیِ یاری اُمُّ الفضل است زآتـشِ زهـر سـتـمـکـار دلم میسوزد
همۀ عمرم از او زخم زبان میخوردم یـا رب از اینهمه آزار دلم میسوزد
ظلم بـیداد چونان روزِ مرا شب کرده که چه در خواب و چه بیدار دلم میسوزد
این لبِ تشنه مرا بُرد به گودالِ عطش از غـم قـافـلــه سـالار دلـم مـیسـوزد
چشم من روضۀ طفلان حرم میخواند مثـل چـشـمان عـلـمـدار دلم میسوزد
روضۀ علـقـمه و بـوی گل یاس علی یـادِ آن مــادر بـیـمـار دلـم مـیسـوزد
|